اشعار و سبک میلاد امام جعفر صادق(ع)

شعر و سبک میلاد امام جعفر صادق(ع)

اشعار و سبک میلاد امام جعفر صادق(ع)

در آسمان چشم تو رأفت گذاشتند
آثاری از طلوع محبت گذاشتند
باخلقت تو ای همه ی آبروی خلق
منّت سر اهالی خلقت گذاشتند
تو آمدی که ما همگی متحد شویم
نام تو را منادی وحدت گذاشتند
باران لطف تو همه جا را فراگرفت
در ابر چشم های تو رحمت گذاشتند
اشفع لنای هرشب بارانی مرا
در نزد تو برای اجابت گذاشتند
روز ازل به پیش همه ... ایها النبی
روی سر تو تاج نبوت گذاشتند
از بارش کرامت بی حد نوشته ام
بر روی سینه نام محمد نوشته ام
یاایها الرسول دلم را جلا بده
ای با صفا صفا به دل بی صفا بده
با دست خالی آمده ایم ایها الکریم
چیزی به ما تو محض رضای خدا بده
اینجا نشسته ام که بگویم طبیب عشق
نسخه برای درد دل بی دوا بده
چشم تو خاک را به نظر کیمیا کند
رنگی به تیرگی دل سنگ ما بده
از سائلان هرشب ایرانی توام
رزق مرا توسط موسی الرضا بده
حتی اگر مدینه بیایم شبانه روز
می خواهم از تو تذکره ی کربلا بده
وقتش رسیده نور ولی را نشان دهی
راه علی و آل علی را نشان دهی
ما شیعه ایم شیعه ی سرمست حیدریم
لب تشنگان بادۀ ساقی کوثریم
محشر میان جمع محبان فاطمه
سایه نشین چادر خاکی مادریم
یک عمر ما فقط به علی رو زدیم و بس
حاجت به پیش هرکس و ناکس نمی بریم
نام علی که بر لبمان سبز می شود
در بین مجلسیم ولی جای دیگریم
در صحن با صفای نجف سیر می کنیم
گوشه نشین مرقد سلطان محشریم
شیخ الائمه چشمه ی جاری مرتضاست
ما پیروان مکتب پربار جعفریم
نام مرا خدا همه جا مبتلا نوشت
از شیعیان صادق آل عبا نوشت

شاعر : اسماعیل شبرنگ

•.•.•.•.•.•.•.•اشعار و سبک میلاد امام جعفر صادق(ع)•.•.•.•.•.•.•.•

هفده ماه ربیع هست ومدینه غرق نور است

بهر میلاد پیمبر شهر در شادی وشور است

بیت مولا حضرت باقر چراغان است زین رو

همزمان ازبهر میلادی دگر غرق سرور است

حق عطا کرده پسر بر پنجمین ماه ولایت

وز طلوع ماه رویش آسمانها غرق نوراست

نام او جعفر بود کز سوی پیغمبر رسیده

صادق است وبا وجودش ،صدق در اوج ظهور است

او ابا عبدا...وفاضل،لسان الحق وصابر

عالم آل محمد(ص)بوده مولایی فکور است

دین جدش راکند احیا با علم الهی

با تلاشش شبهه ها از پیکر اسلام دور است

عالمان گردند جمله وامدار علم صادق

دشمن دین روبرویش جاهلی ناشی وکور است

شیعه را از بعد مولا،جعفری مذهب شمارند

این لقب هر شیعه ای را علت فخر وغرور است

روز عید است وزمهدی عیدی خود را طلب کن

عیدی ما شیعبان تعجیل در وقت ظهور است

شاعر : اسماعیل تقوایی

•.•.•.•.•.•.•.•اشعار و سبک میلاد امام جعفر صادق(ع)•.•.•.•.•.•.•.•

امشب که شب خجستۀ دلبری است
دل ها ز غم و غصه و ماتم بری است
شاد است دل آل محمد، زیرا
میلاد رئیس مذهب جعفری است
×××
امشب که سرود عشق زیب لب ماست
میلاد رئیس مکتب و مذهب ماست
در این شب و روز غرق نور امید
ذکر صلوات ذکر روز و شب ماست

شاعر : استاد سید هاشم وفایی

•.•.•.•.•.•.•.•اشعار و سبک میلاد امام جعفر صادق(ع)•.•.•.•.•.•.•.•

ماه ربیع آمد و فصل بهار شد
بلبل ترانه خوان به سر شاخسار شد
آثار وجد در همه جا آشکار شد
سیمرغ بخت با دل شوریده یارشد
روشن همه جهان شده زانوار سرمدی
پرگشته کائنات زعطر محمدی
خورشید حسن از افق دلبری دمید
فصل خزان گذشت و بهاری دگر رسید
جان فسرده باده جانانه سرکشید
بی مایه ناز یار گرانمایه را خرید
آنشب کسی ز کوچه دلها عبور کرد
کز مقدمش زمین و زمان غرق نور کرد
گر شیعه بر تمام خلایق سرآمد است
یا روز حشر شامل الطاف سرمد است
سوی بهشت یکسره در رفت و آمد است
این اعتبار از کرم آل احمد ست
شکر خدا که جمله مسلمان احمدیم
دلدادگان صادق آل محمدیم

شاعر : یاسر رحمانی

•.•.•.•.•.•.•.•اشعار و سبک میلاد امام جعفر صادق(ع)•.•.•.•.•.•.•.•

شب تجلی عشق و عقیده است امشب
شب ظهور هزاران سپیده است امشب
گلی به گلشن یاسین شکفته شد که فلک
نظیر چهرۀ او را ندیده است امشب
دمید صادق آل رسول همچون ماه
مهی که آینه دار سپیده است امشب
سپهر علم و فضیلت دوباره نورانی است
ستارۀ سحر ما دمیده است امشب
حضور حضرت باقر فرشتۀ رحمت
برای عرض تهیت رسیده است امشب
به "ام فروه" بیا تهنیت بگو که گلش
به مهد مهر و وفا آرمیده است امشب
به پاس مقدم این گل نثار کن صلوات
که درخور صلواتی حمیده است امشب
همان گلی که خدا را ستود و مرغ سحر
صدای زمزمه اش را شنیده است امشب
خوشا کسی که خداوند عاشقانش را
برای خدمت او برگزیده است امشب
ز باغ دانش او سوی تشنگان علوم
نسیم رحمت و دانش وزیده است امشب
همیشه پیرو  این مکتب پر از نور است
کسی که جام ولایت چشیده است امشب
چو یاد اوست عبادت به یاد حضرت او
دلم به سوی خدا پر کشیده است امشب
بیا و سر به حریم مقدسش بگذار
که مرغ دل به مدینه پریده است امشب
بگو به خلق «وفائی» چراغ دانش را
خدا ز جلوۀ او آفریده است امشب

شاعر : استاد سید هاشم وفایی

•.•.•.•.•.•.•.•اشعار و سبک میلاد امام جعفر صادق(ع)•.•.•.•.•.•.•.•

مه ربیع نخستین مه سرور خداست
مه تبرّی و ماه نشاط اهل ولاست
مه مبارک میلاد خواجه ی لولاک
مه ولادت پنجم سلاله ی زهراست
شکفته در ارم باقر العلوم گلی
که عالم از نفسش رشک جنّة الاعلاست
به امّ فَروه بگویید اختری زادی
که در تجلاّی و آفتاب، ناپیداست
دمید هفده ماه ربیع، خورشیدی
که چون ولادت احمد وجود را، آراست
هزار یوسف صدّیق را به صدق امام
هزار دیده ی یعقوب را فروغ و ضیاست
هزار موسی عمران به طور او مدهوش
هزار عیسی مریم به فیض او احیاست
علوم مشرق و مغرب به پیش دانش او
چو قطره ایست که پنهان به وسعت دریاست
به پای کرسی درسش هزارها عالم
که همچنان علمند و مقامشان والاست
علوم کلۀ زلب جان فزایشان جاری
یکی به لحن حدیث و یکی به ذکر دعاست
یکی چو جابر جُعفی یکی ابوحمزه
یکی زُراره که کوه کمال سرتا پاست
هنوز مؤمن طاقش به هفت طاق یکی است
هنوز جابر حیّان زعلم چهره گشاست
هنوز مانده اروپا به علم او محتاج
هنوز شیفته اش آسیا و افریقاست
به وصف او گهر نظم و نثر قابل نیست
که نارساست به مدحش کلام هر چه رساست
رخش چراغ جمال و جمال آیت حق
دمش حیات کلام و کلام آب بقاست
حدیث صدق و صفا و کمال دانش اوست
هر آنچه در نفس روح بخش باد صباست
برای یافتن یک حدیث او همه خلق
اگر که سیر، تمام جهان کنند رواست
پیام سینه فروزش چراغ محفلِ دل
کلام روح فزایش به درد روح دواست
مه سپهر کمال، آفتاب غیب و شهود
امام جنّ و بشر شهریار ارض و سماست
به کلّ علم قسم بی چراغ دانش او
مسیر خلق چو راه ابو حنیفه خطاست
شروع مکتب او همچو بعثت نبوی
قیام علمی او خون سیّد الشّهداست
وجود، تشنه ی علم است و علم تا علم است
هماره تشنه ی نطق امام صادق ماست
خلاصه ای زمُتون کتاب تدریسش
تواضع و ادب و علم و حکمت و تقواست
از این که مذهب من جعفری است می بالم
فضیلت و شرف و اقتدار ما اینجاست
کلاس شیعه همیشه معلّمی دارد
که نور علم زکرسیِّ درس او برخاست
به هر کجا که زتوحید می رود سخنی
تو گویی آنکه هشام و مفضّلش گویاست
هر آنکه گشت جدا از امام صادق ما
خدا گواست زقرآن و اهل بیت جداست
به یک مباحثه ی او هزار باب کمال
به یک مکاتبه ی او دو صد چراغ هدی ست
هزار مرتبه گفتیم و باز می گوییم
که خطّ شیعه زخطّ ابوحنیفه جداست
زبان «میثم» و اوصاف حضرت صادق
عنایتی است که فوق همه عنایت هاست

شاعر : استاد حاج غلامرضا سازگار

•.•.•.•.•.•.•.•اشعار و سبک میلاد امام جعفر صادق(ع)•.•.•.•.•.•.•.•

 غم و غصه دوباره تحریم است
روز میلاد و  روز تکریم است
شب شب و روز عرض تبریک و
لحظات قشنگ تعظیم است
بدهم مژده ای به خسته دلان
عشق آمد زمان ترمیم است
صبح صادق ظهور خواهد کرد
حال و روز زمانه بدخیم است
میرسد آن امام خوبی که
کار و بارش همیشه تعلیم است
سر دبیر مراجع دنیا
و خدایی خدای تحکیم است
موسم عشق و شور و شادی شد
جبرئیل باز هم منادی شد
آیت الله اعظمی در راه
پادشاه معظمی در راه
حجت الله عالم هستی
 و امام مکرمی در راه
فاطمی طینتی بدون بدل
و علی مجسمی در راه
بندگان خدا هراسی نیست
که ولی مسلمی در راه...
باشد و نورش آشکار و جلی ست
جعفر بن محمد بن علی ست
مژده بوی بهار می آید
بوی دیدار یار می آید
بوی مولود شهر پیغمبر
بوی زلف نگار می آید
به گمانم که روشنی بخش
همه شب های تار می آید
پسری از سلاله ی زهرا
مایه ی افتخار می آید
صاحب حلم و صبرو فضل علی
وارث ذوالفقار می آید
ششمین پادشاه ملک زمین
ششمین شهسوار می آید
پیر و استاد مکتب شیعه
صاحب اقتدار می آید
سوی ما خاکیان مسافر عرش
چقدر با وقار می آید
سومین نسل پاک صلب حسین
عشق پروردگار می آید
ششمین شاه عالمین آمد
نوه ی حضرت حسین  آمد

شاعر : علیرضا خاکساری

•.•.•.•.•.•.•.•اشعار و سبک میلاد امام جعفر صادق(ع)•.•.•.•.•.•.•.•

  سلام اي گل خاتم المرسلين
مصفا شده از تو عرش برين
بهشت خدا جلوه ي روي تو
شب عارفان چله ي موي تو
شكفته ز چشمت گل رازقي
ولاي تو سرلوحه ي عاشقي
شبستان قلب تو خلد برين
رواق نگاه تو حشر آفرين
مسيحاي صدها مسيحا تويي
چراغ شب تار موسي تويي
به گرد سرت اي مه دلنشين
پرد روز و شب روح روح الامين
شكافد به اعجاز تو رود نيل
دهد آب پاي تو صد سلسبيل
چه شعري؟ چه مدحي بخوانم؟ بگو
كه با آن نريزد مرا آبرو
نوشتم كه چون جزر و مد همچو موج
بگويم ز اوصاف تو فوج فوج
تو بر كشتي علم ها لنگري
ز هر راستگو در دو عالم سري
تو ممدوح باراني از جنس نور
زلالي چنان چشمه اي در بلور
تو ترتيل احساسي از لحن عشق
تو ديباچه ي ياسي از صحن عشق
چنان شمعم از نور تو ناطقم
قبولم کنی عاشقی صادقم
كبوتر شدم تا زنم بال و پر
شبي كه شدم با دلم همسفر
شكفتم ز آهت كه دركم كني
كمي مرز احساس را كم كني
تو تصوير دردي به قاب سكوت
كه از داغ تو رفته تاب سكوت
الا اي گل گلشن عالمين
تو را مي شناسم به عشق حسين
شنيدم كه در شور و شين بوده اي
عزادار جدت حسين بوده اي
تو گفتي به عشاق خود تا خداست
كه قبر حسيني قلوب شماست
من از نسل خونم دوايم تويي
بقيعم تويي ، كربلايم تويي
دل از دست دادم كه مستت شوم
گدازاده اي پيش دستت شوم
گدايم، گدايم، گداي توام
سگ ريزه خوار عطاي توام
مرا حكم شب سوزيم مي دهند
در خانه ات روزيم مي دهند
چه خوبست من را هلاكم كنند
حوالي كوي تو خاكم كنند
بقيع تو از كعبه پر شورتر
حريمت كمي از جنان دورتر

شاعر : رضا دین پرور

•.•.•.•.•.•.•.•اشعار و سبک میلاد امام جعفر صادق(ع)•.•.•.•.•.•.•.•

مدینه غرق صفا شد ز روی حضرت صادق
دمید عطر محمد ز بوی حضرت صادق
فروغ روی نبی را که مکه یافت در امشب
مدینه دیده دوباره ز روی حضرت صادق
شب درخشش خورشید آسمان علوم است
که نور می دهد از چار سوی حضرت صادق
ششم امام که باشد ضمیر عالم و آدم
مثال آینه ها روی به روی حضرت صادق
تمام فقه بود وامدار مکتب فضلش
کمال عشق بود راز گویِ حضرت صادق
روایتی است کرامت از آن وجود مکرّم
حکایتی است شفاعت ز خوی حضرت صادق
پیمبران نرسیدند بر مقام نبوت
که جرعه ای نزدند از سبوی حضرت صادق
بسان زمزم و تسنیم و سلسبیل روان است
علوم آل محمد ز جوی حضرت صادق
ز کهکشان فضیلت طنین فکنده به عالم
خروش عدل علی از گلوی حضرت صادق
قیام علمی او چون قیام سرخ حسینی
فکنده لرزه به کاخ عدوی حضرت صادق
کمر به کشتن او بست دشمنش چو نظر کرد
که هست غالب دلها به سوی حضرت صادق
فرشته جسته تقرب بهشت یافته رونق
ز قطره قطره ی آب وضوی حضرت صادق
بود تجلی والشمس ز آن جمال مبارک
بود مفسّر والّیل موی حضرت صادق
چراغ راهنمای بشر به عالم توحید
همیشه وقت بود گفتگوی حضرت صادق
کتاب جابر حیان حدیث فضل مفضّل
یکی است ز آن همه راز مگوی حضرت صادق
اگر به علم درخشد ، چو آفتاب، گرفته
ذُراره ذرّه ای از مهر روی حضرت صادق
حُشام حشمت علمی گرفته از حَشَم او
که کرده تر، لب جان از سبوی حضرت صادق
بگو فلاسفه را تا برای درک حقایق
نهند رو به ره مهر پوی حضرت صادق
نماز پایه ی دین است و بود لحظه ی آخر
نماز و حرمت آن گفتگوی حضرت صادق
بخوان دعای فرج را به آرزوی اجابت
که بوده صبح فرج آرزوی حضرت صادق
شب دعاست برای فرج بیا که بخوانیم
خدای را همه بر آبروی حضرت صادق
قلوب شیعه حریمش بود ولی به بقیعش
دل شکسته کند جستجوی حضرت صادق
نبین به قبر خرابش ببین که چشمۀ خورشید
بجوشد از افق خاک کوی حضرت صادق
خدا کند که صبا بر مشام ما برساند
شمیمی از حرم مُشک بوی حضرت صادق
خدا کند من آلوده باز هم چو «مؤید»
سر نیاز بسایم به کوی حضرت صادق

شاعر : استاد سید رضا موید

•.•.•.•.•.•.•.•اشعار و سبک میلاد امام جعفر صادق(ع)•.•.•.•.•.•.•.•

من همان باده نوش جام توام
بلبل مست روی بام توام
بی نگاهت غزل نمی خوانم
شاعر فیض مستدام توام
ششمین آینه سلام آقا
آرزومند یک سلام توام
به پر زخمی ام نگاه کنید
آه؛ محتاج التیام توام
باز همسفره باش با سائل
دوستدار همین مرام توام
مست قال الامام صادق من
من مسلمان شده به نام توام
روی قبرم سپرده ام آقا
بنویسند من غلام توام
من غلام محبت یارم
به خم گیسویت گرفتارم
می نویسم فقط حقایق را
ماجرای عروج عاشق را
با تو فهمیده ام مفهوم و
معنی آیه های ناطق را
می شود دید در نگاه شما
عکس زیبای وجه خالق را
معنی یا بصیر در بَصَرت
با بصیرت کنی هر عاشق را
با بیانات روشن و نابت
تو شکستی صف منافق را
ما به عالم نمی دهیم هرگز
تار موی امام صادق را
السلام ای رئیس مذهب ما
ای دمادم ترانه ی لب ما
دلمان را تو حیدری کردی
مست انوار کوثری کردی
در لباس امامت ای آقا
به خدا که پیمبری کردی
با احادیث و گفته های خودت
تو عجب فتح خیبری کردی
زنده کردی تو علم را تا حشر
بسکه شاگرد پروری کردی
ما کجا؟! مهر مادرت زهرا
دل ما را تو مادری کردی
مهرتان را به سینه دارم من
آرزوی مدینه دارم من
کاش ما را دعا کنی آقا
خرج این روضه ها کنی آقا
چشم های مرا به پای حسین
نذر خیرالنّسا کنی آقا
بانی روضه های عاشورا
کاش روضه به پا کنی آقا
کاش ما را شبی به خرج خودت
راهیِ کربلا کنی آقا
یاد جدّ غریب خویش کنی
یاد آن سرجدا کنی آقا
روضه ی زینبیه می خواهیم
روزیِ فاطمیه می خواهیم

شاعر : محمد جواد پرچمی

•.•.•.•.•.•.•.•اشعار و سبک میلاد امام جعفر صادق(ع)•.•.•.•.•.•.•.•

ای صداقت تا قیامت بنده ای از بندگانت
ای کرامت سائلی از سائلان آستانت
ای علوم انبیا و اولیا زیر زبانت
ای اساتید جهان پیوسته مرهون بیانت
ای سلام حق به آباء تو و بر خاندانت
جان جان عالمی جان ها فدای جسم و جانت
کیستی تو کیستی تو، وجه رب العالمینی
نور داور، روی قرآن، روح ایمان، رکن دینی
چشم حق در کل عالم دست حق در آستینی
صادق آل نبی فرزند ختم المرسلینی
هم زعیم راستانی هم امام راستینی
راستی خیزد فروغ راستی از داستانت
علم و دانش با بیان جان فزایت جان گرفته
صدق از نام امام صادقت عنوان گرفته
جن و انست در توسل دست بر دامان گرفته
هر که گیرد دامنت را دامن قرآن گرفته
پیش تر از بودن تو حق ز ما پیمان گرفته
تا بگیرم از تو فرمان، ای به فرمان انس و جانت
ای کمال دین که دین کامل شده در مکتب تو
با خدا هر روز تو، هر لحظه ی تو، هر شب تو
مهر، زانوی ادب بنهاده نزد کوکب تو
عیسی مریم زند گل بوسه بر لعل لب تو
موسی عمران اسیر ذکر یارب یارب تو
انبیاء و اولیا دل داده ی نطق و بیانت
داشتی در سایه ی کرسیّ درست بی شماره
هم مفضّل، هم اَبان، هم ابن نُعمان، هم زُراره
نام تو پاینده تر گردیده بعد از یک هزاره
کلّ دانش از چراغ تابناکت یک شراره
آسمانی ها مطیع حضرتت با یک اشاره
چون زمینی ها گدای صبح و شام آستانت
کیستی تو ای هزاران حاتم طایی فقیرت
روی هر شیخ کبیری جانب طفل صغیرت
مرغ روح روهروان علم تا محشر اسیرت
سربلندان خاکسار و سرفرازان سر به زیرت
اهل دل را می دهد چشم بصیرت، بو بصیرت
ابن حیّان ها مفضّل ها گلی از بوستانت
آسمانی ها زمین بوسان ایوان جلالت
لاله ای چون شیخ طوسی غنچه کرده از نهالت
مجلسی ها پای بند مجلس قال و مقالت
ابن شهر آشوب ها گمگشته ی شهر کمالت
سرکشان با ادعای علم و دانش پایمالت
عالمان دهر محکوم کلاس امتحانت
نخل سر سبز کهنسال امامت کیست جز تو
خالق بخشنده را دست کرامت کیست جز تو
پیش سیل فتنه کوه راست قامت کیست جز تو
اسوه ی ایمان و صبر و استقامت کیست جز تو
صادق آل محمد تا قیامت کیست جز تو
ای صداقت پای بند و دست بوس خاندانت
ای نهان در سینه ی نورانیت دریای غم ها
زخم ها بر سینه ی مجروحت از تیر اِلَم ها
دیده از منصور دون در کثرت پیری ستم ها
اجزند از وصف غم هایت زبان ها و قلم ها
با وجود آنکه دیدند از تو اعجاز و کرم ها
شعله افکندند از زهر ستم بر جسم و جانت
ای عزیز جان که شد پامال عمری عزت تو
نسل آدم تا ابد مرهون علم و حکمت تو
اشک مهدی ریخته هر شب به روی تربت تو
ای بقیع بی چراغ تو کتاب غربت تو
ای عیان تا صبح محشر درد و رنج و محنت تو
هم ز قبر بی چراغت هم ز قدر بی نشانت
کاش بودم خاک زیر پای زوار بقیعت
کاش بودم زائری در پشت دیوار بقیعت
کاش سوزم چون چراغی در شب تار بقیعت
کاش می گشتم چو مرغی دور گلزار بقیعت
کاش می شد قسمتم هر سال دیدار بقیعت
کاش قلبم بود چاه درد و غم های نهانت
سالها در سینه بودی حبس، درد و سوز و آهت
سال ها می ریخت چون باران خون اشگ از نگاهت
بارها بردند جسم خسته سوی قتلگاهت
گرد ره بنشست بر رخسار زیباتر ز ماهت
نیمه شب آزارها آمد به جان، در بین راهت
رفت از کف بارها و بارها تاب و توانت
بس که دیدی ظلم و بیداد و ستم از خصم غافل
لحظه لحظه آب گشتی سوختی چون شمع محفل
نیمه های شب تو را بردند سوی قصر قاتل
سر برهنه، دست بسته، پای خسته، راه مشکل
بس که با یاد غمت دریای آتش داشت در دل
شعر«میثم» شعله شد سر زد ز قلب شیعیانت
شاعر:غلامرضا سازگار

•.•.•.•.•.•.•.•اشعار و سبک میلاد امام جعفر صادق(ع)•.•.•.•.•.•.•.•

جشن خدا بـه وسعت دنیا مبـارک است
تکرار عیـد دیگـر «طاهـا» مبـارک است
در لیلـــۀ ولادت پیغمبــــر عظیــــم
میـلاد علـم و دانش و تقوا مبارک است
بـر «باقـرالعلـوم» کـه آیینـۀ خـداست
دیــدار روی حـیِّ تعالـی مبـارک است
عیــدِ ولادتِ ششمیـن حجّــت خــدا
بر احمد و به حیدر و زهرا مبارک است
آییـن مـاست جعفـری از لطـف کبـریا
این عید عید ماست که بر ما مبارک است
ما در پناه عترت و قرآن و احمدیم
زیـر لـوای صــادق آل محمّـدیم
یا باقـرالعلـوم الهــی امــام علـم
تابید روی دست تو امشب تمام علم
بر این پسر که صادق آل محمّد است
تـا بامـداد روز قیـامت، سـلامِ علم
وقتـی زبان او به سخن باز می‌شود
پر می‌کشد به اوج سماوات، نام علم
بـر سینـ، مقـدس نــورانیَش درود
آن سینه‌ای که آمده بیت‌الحرامِ علم
می‌جوشد از عقیق لبش گوهر کمال
در می‌شود به درج دهانش کلام علم
توحیــد زنــده از سخــن دلربـای او
قــرآن، نیـازمند لــب جــان‌فـزای او
گویـی رسول سر دهد آوای "تفلحوا
وقتی رسد بـه گوش ز منبر، صدای او
هر کس به پای کرسی درسش کند جلوس
بر بـال جبرییل امیـن اسـت، جای او
جبریل نـه، ملائکه نه، جن و انس نه
بایــد کننــد آل محمّــد ثنــای او
گر شاعری به شأن خدا بوَد گفتمی
بایــد خــدا قصیـده بگوید برای او
مدحش بـه لـوح، بـا قلم وحیِ کبریاست
فرقان و نور و کوثر و تطهیر و «هل اتی»ست
ای جبرییـل، تشنـۀ دریــای نــور تـو
زانــو زدنـد خیـل مـلک در حضـور تو
صدهـا مسیـح سایه‌نشینت در آفتـاب
صدهـا کلیم، پـای برهنـه بـه طـور تو
هر جا سخن ز دانش و تقوا و حکمت است
احسـاس می‌شـود همگـان را ظهور تو
دانـش همیشه سیـر کنـد در مسیر تو
عرفـان همـاره شـور نـوازد بـه شور تو
عیسی مسیح، موسیِ عمران، خلیل، نوح
خـورده شـراب نـور ز جـام طهـور تو
هر چند قدر و مرتبه‌ات را ندیده‌ایم
بیش از ائمه، از تو روایت شنیده‌ایم
فضل و کمـال را سنــدِ معتبــر تویی
نخـل قیـام کـرب و بـلا را ثمـر تویی
دریای شش دُری و سپهرِ شش آفتاب
یا پنج بحرِ فضل و شرف را گهـر تویی
صدیـقِ اکبـرنــد امـامـان مــا همـه
اما بـه صـدق، از همه مشهورتـر تویی
میزان  تو و حساب: تو، حشر و صراط: تو
قاضـی تویی، شفیع تویی، دادگر تویی
مهر تـو، روح در تـنِ پاکِ عبادت است
شب زنـده‌دارهـای خـدا را سحـر تویی
حجّت در این مقام، تمام است بر همه
بی‌مهـر تـو نمـاز، حـرام است بر همه
تــو وارث تمــام علـــوم پیمبــری
قــرآنِ ناطقــی، ولــی‌اللهِ اکبـــری
جز حق که گفته وصف تو را با زبان وحی
از هر چه گفته‌انـد و نگفتنـد برتـری
بـر روی دستِ حجّت حق، باقرالعلوم
قرآنِ ناطـق استی و فرقـان دیگـری
گر جانمـاز بـاز کنی، زین‌‌العابدین
ور سوی ذوالفقار بری دست، حیدری
تو یـک امـام نه، تـو تمـامِ ائمه‌ای
تو چارده جمال خداونـد منظـری
شکر خـدا کـه در کنفِ چـارده ولی
نه مالکی نه شافعی استم، نه حنبلی
ای در کمنـد عـزم تـو لیل و نهـارها
دادی بـه چـار فصـل ولایـت، بهارها
قرآن زده است بوسه به لب‌هات، بارها
دادی بـه علـم بــا نفست، اعتبـارها
نـام خـوشت، قــرار دل بـی‌قـرارهـا
هر جا که نیست پرتو علم تو تیرگی است
روشن ز تـوست چشمِ همه روزگارها
آن گل که رنگ و بوی تواَش نیست در بساط
صد حیف از اینکه آب خورد دورِ خارها
"میثم" که خار توست، به گل ناز می‌کند
تنهـا زبـان بـه مـدح شمـا باز می‌کند
شاعر:غلامرضا سازگار

•.•.•.•.•.•.•.•اشعار و سبک میلاد امام جعفر صادق(ع)•.•.•.•.•.•.•.•

آنان كه شكوه در حقایق دیدند
گل را ورقی ز حُسن خالق دیدند
پُر نورترین ستارۀ دنیا را
در آینۀ امام صادق دیدند
×××
جهل بشر از دانش تو كاسته شد
آئینه علم از تو پیراسته شد
از گلشن وحی بس كه گُل پاشیدی
گل زار علوم از تو آراسته شد
×××
خواهی به حضور دوست لایق باشیم    
 باید که به راه عشق عاشق باشیم
 با پیروی از راه امـام صــادق
ای شیعـه بیا مُحب صادق باشیـم
شاعر:سید هاشم وفایی

•.•.•.•.•.•.•.•اشعار و سبک میلاد امام جعفر صادق(ع)•.•.•.•.•.•.•.•

ای خوشه ای ز خرمن فیضت تمام علم
با منطق تو اوج گرفته مقام علم
پرواز کرده دور سرت مرغ بام علم
برپا به پای کرسی دَرست قیام علم
با صد زبان به علم کلامت سلام علم
هر جا که علم بود تو بودی امام علم
تو وارث کمال و جلال محمدی
مصداق صدق و صادق آل محمدی

•.•.•.•.•.•.•.•اشعار و سبک میلاد امام جعفر صادق(ع)•.•.•.•.•.•.•.•

رسانده ام به حضور تو قلب عاشق را
دل رها شده از محنت خلايق را
دلي که پر زده تا آستان احسانت
که غرق نور اجابت کني دقايق را
بر اين کوير ترک خورده‌ي دل خسته
ببار جرعه اي از کوثر حقايق را
مريد صبح نگاه تو مي برد از ياد
مگر ترنم «قال الامامُ صادق» را؟
نگاه لطف تو آقا به دل بها داده
و با رضای تو دارم رضای خالق را
تویی که ضامن صبح سعادتم هستی
تویی که روشنی هر عبادتم هستی
پر از شميم بهشت است منبرت آقا
به برکت نفحات معطرت آقا
هنوز عطر مليح محمدي دارد
گُلِ دميده ز لبهاي أطهرت آقا
شبيه حضرت خاتم مدينة العلمي
شنيدني ست کرامات محضرت آقا
و ديده ايم به وقت جهاد انديشه
هزار مرتبه ما فتح خيبرت آقا
چهار هزار حکيم و فقيه و دانشمند
رهين مکتب انديشه گسترت آقا
نگاه روشنت آقا ستاره پرور بود
شکوه بي بدل تو زُراره پرور بود
تو آمدی و جهان غرق در خِرَد می شد
دلیل ها همه با عشق مستند می شد
تو آمدی پر و بالی دهی به دلهامان
به پای درس تو هفت آسمان رصد می شد
خوشا به حال دلی که عروج را فهمید
مسیر روشن تو از بهشت رد می شد
میان آن همه شاگرد شد سعادتمند
کسی که مذهب عشق تو را بَلَد می شد
نفس زدي و جهان را حيات بخشيدي
تجليات الهي الي الابد مي شد
جهان نشسته سر سفره‌ي رواياتت
شهود مي چکد از جلوه زار ميقاتت
سر ارادت ما و غبار صحن بقيع
همان حريم بهشتي همان بهشت بديع
همان ديار الهي که از نسيم خوشش
شده ست شهر مدينه پر از شميم ربيع
«و يطعمون علي حبّه ...» نمايان است
کرانه هاي کرامت چه بي کران و وسيع
گدائي حرمت اعتبار هر عاشق
اميد ماست توسل در اين سراي رفيع
چه غم ز غربت دنيا و حسرت عقبا
نگاه روشنتان تا براي ماست شفيع
کليد معرفت اينجا ارادت و عشق است
سر ارادت ما و غبار صحن بقيع
مگير از دل من يارب اين سعادت را
گدائي حرم اهل بيت عصمت را
غبار مقدم تو عطر آشنا دارد
برای دیده ام اعجاز کیمیا دارد
گدای خانه به دوش توام قبولم کن
گدای تو به جز این آستان کجا دارد؟
دگر چه جای گلایه ز فقر می ماند
کسی که در دو جهان، مهربان! تو را دارد
دل شکسته‌ي من حرفهاي ناگفته
دل شکسته‌ي من شوق التجا دارد
کسی که بوده تمام وجودش از جودت
در آستانه ات امشب دو خط دعا دارد
همیشه آرزوی پر زدن به سوی بقیع
همیشه حسرت دیدار کربلا دارد
چه می شود همه‌ي عمر با شما باشم
غبار صحن تو و صحن کربلا باشم
منبع:کاروان دل

•.•.•.•.•.•.•.•اشعار و سبک میلاد امام جعفر صادق(ع)•.•.•.•.•.•.•.•

چون از افق برآید انوار صبح صادق
در پاى سبزه بنشین با همدمى موافق
شد موسم بهاران پرلاله کوهساران
بستان پر از ریاحین صحرا پر از شقایق
بلبل که در غم گل مى کرد بى قرارى
شکر خدا که معشوق آمد به کام عاشق
یک سو نشسته خسرو در بزمگاه شیرین
یک سو نهاده عذرا سر در کنار وامق
ابر بهار گسترد دیباى سبز در باغ
باد از شکوفه افکند بر روى آب قایق
بر آستان معشوق تسلیم شو که آن جا
صاحبدلان نهادند پا بر سر علایق
زد بلبل سحرخیز فریاد شورانگیز
کاى مست خواب غفلت و اى بنده ی منافق
شد وقت آن که خوانند حمد و ثناى معبود
شد گاه آن که نالند در پیشگاه خالق
از بوستان احمد بگذر که بلبل آن جا
بر شاخ گل سراید وصف جمال صادق(علیه السلام)
نور جمال صادق چون از افق برآمد
شد صبح عالم آراش بر شام تیره فایق
از شرق و غرب بگذشت نور فضایل او
چون آفتاب علمش طالع شد از مشارق
تن پیکر فضایل، جان گوهر معانى
دل منبع عنایات رخ مطلع شوارق
همچون صدف ز دریا دُرهاى حکمت اندوخت
چون گوهر وجودش شایسته بود و لایق
بر پایه کمالش محکم اساس توحید
از پرتو جمالش روشن دل خلایق
خورشید برج ایمان، شمشاد باغ امکان
گنجینه کمالات، سرچشمه حقایق
هادى شوند یکسر گر لحظه اى بتابد
نور هدایت او بر جسم هاى عایق
بر لوح سینه اوست آیات حق هویدا
وه! وه! عجب سوادى است با اصل خود مطابق
افکار تابناکش روشن تر از کواکب
اندیشه هاى پاکش خرّم تر از حدایق
آیین جعفرى را بگزین که دردمندان
درمان خویش جویند از این طبیب حاذق
شاها «رسا» ندارد جز اشتیاق رویت
بنماى رخ که خلقى است بر دیدن تو شایق
در عرصه قیامت دست از تو برنداریم
کاندر شفاعت توست ما را رجاى واثق
شاعر:قاسم رثا

•.•.•.•.•.•.•.•اشعار و سبک میلاد امام جعفر صادق(ع)•.•.•.•.•.•.•.•

ای روح صداقت از دم تو
ای گوهر علم از یم تو
زیبنده ی تو است نام صادق
الحق که تویی امام صادق
بر هر سخنت ارادت علم
در هر نفست ولادت علم
میلاد تو ای ولی سرمد
شد روز ولادت محمد
در هفدهم ربیع الاول
شد نور تو بر زمین محول
از صبح ازل امام علمی
تا شام ابد تمام علمی
دانش زدم تو راست قامت
استاد علوم تا قیامت
قرآن به دم تو خو گرفته
ایمان ز تو آبرو گرفته
با نطق تو زنده تا قیامت
توحید و نبوت و امامت
ای در دهنت زبان قرآن
قرآن همه جان تو جان قرآن
روید چو به بوستان شقایق
از لعل لبت در حقایق
وصف تو هماره بر لب ماست
راه و روش تو مکتب ماست
با تو همه جا مدینه ی ماست
این گفت تو نقش سینه ی ماست
هرکه شمرد سبک صلاتش
فردا نبود ره نجاتش
دور است ز خط طاعت ما
بر او نرسد شفاعت ما
تو مخزن علم کبریایی
تو وارث ختم الا نبیایی
حق را نفس تو نوشخند است
قرآن به دمت نیازمند است
قرآن که در کلام سفته
با نطق تو حرف خویش گفته
هر آیه که جبرئیل آرد
بی نطق شما زبان ندارد
او راه و شما چراغ راهید
ناگفته و گفته را گواهید
تو بر تن پاک علم جانی
استاد مفضل و ابانی
دانشگه نور حق پیامت
صدها چو زراره و هشامت
دارند جهانیان بصیرت
از مؤمن طاق و بو بصیرت
ای زندگیم هدایت تو
دین و دل من ولایت تو
مهر تو همه عقیده ی من
مشی تو مرام و ایده ی من
روزی که گل مرا سرشتند
بر لوح دلم خطی نوشتند
این خط نوشته را بخوانید
من جعفریم همه بدانید
دلباخته ای ز اهل بیتم
خاک ره عبدی و کمیتم
فریاد دوازده امامم
نور است به هر دلی کلامم
 باشد که به خاک پای میثم
شاعر:غلامرضا سازگار

•.•.•.•.•.•.•.•اشعار و سبک میلاد امام جعفر صادق(ع)•.•.•.•.•.•.•.•

ربیع است و دل بر جمال تو شایق
نه بر لاله و ارغوان و شقایق
ربودی تحمل زمن گل ز بلبل
چو لیلی  زمجنون و عَذرا ز وامق
به بوی خوش گل شود مست بلبل
به بوی تو دیوانه بیچاره عاشق

نه چون خط نیکویت اندر ریاحین
نه چون سنبل مویت اندر حدایق
نه زیباست با قامتت شاخ طوبی
نه لایق به سرو قدت  نخل باسق
تویی دوحه بوستان معارف
تویی گلبن  گل  ستان حقایق
تویی عقل اقدم تویی روح عالم
محیط دوایر مدار مناطق
تویی منطق حق و فرمان مطلق
إلی الحقِ داعٍ و بالحق ناطق
إمام الهدی صالح بعد صلح
دلیل الوری  صادق بعد صادق
حلیفُ التُّقی جعفر بن محمد
کثیر الفواضل  عظیم السوابق
دلیل حقیقت لسان شریعت
اما طریقت  بکل الطرائق
ز منصور مخخذول چندان بلا دید
لقد کان  تنهدُّ منه الشواهق
سر اهل ایمان سرو پای عریان
بسی رفت در محفل آن منافق
نگویم ز گفت شنودش که بودش
کَسَمُ الأفاعی و حد البوارق
چنان تلخ شد کامش از جور اعدا
که شد سم قاتل بر او شهد فایق

مرحوم شیخ محمدحسین غروی اصفهانی

•.•.•.•.•.•.•.•اشعار و سبک میلاد امام جعفر صادق(ع)•.•.•.•.•.•.•.•